Jóhanna Pálmadóttir

That is right world...she found her way back to the mysterious world of blogging...

Það er langt síðan ég yfirleitt hugsaði um þetta blogg síðast en í dag rakst ég skyndilega á það, rétt eins og fyrir tilviljun...

En ég trúi ekki á tilviljanir...

Stuttu síðar finn ég mig vera búna að finna fyrstu færsluna hérna...ground zero..og hún kallaði til mín: "lestu mig, lestu mig!"

Svo ég hlýddi kalli hins ritaða máls minnar eigin fortíðar, minnar eigin sögu; og hóf lestur...

...og ég las...og ég las...og ég las..

Ég er um það bil hálfnuð með færslurnar núna og auðvitað var það engin tilviljun að þetta skildi svona óvænt banka upp á...

Í ljósi nú-sins er súrrealískt að líta inn um þennan glugga fortíðarinnar og lesa hvað þessi kona skrifar, hvernig hún tjáir sig...hvernig hennar hversdagsleiki lítur út og þrátt fyrir að kona nú-sins man atburði sem fortíðarkonan lýsir, kannast við tjáninguna; þrátt fyrir það er tilfinning óraunveruleika sterk...

Var ég þessi kona? var þessi kona ég?

Tilfinningin er sterk að þetta hafi bara verið langur draumur, í það minnsta í svo fjarlægri fortíð að það hlýtur að hafa verið í öðru lífi...

Finn í hjartanu þakklæti yfir hver ég er í dag, hvernig líf mitt lítur út í þessu núi, mínum núverandi raunveruleika...

Svo áfram les ég ótrauð og ígrunda það sem var, það sem er og það sem hefði verið...auðmjúk, þakklát, les ég áfram og legg þá bita sem ég finn á sinn stað í púsluspili lífs míns, set í samhengi og heildarmyndin kemur betur í ljós.

Ég hef vakið sjálfa mig til umhugsunar...

Ég fór með bílinn minn í skoðun fyrir dálitlu síðan. Það hefði alveg getað gengið betur, það var sett út á stýriliði, bremsur og að það vantaði perur við númeraplötuna. Fékk mánuð til að laga þetta. Vissi svo sem þetta með stýriliðina, var búin að kaupa nýja en þar sem ég er ekkert einhver snillingur í að gera við bíla og á mann sem veit minna en ég um þetta (og þá er nú mikið sagt) þá varð ég að fá annan mann til að skipta. Hvað varðaði bremsurnar var kvartað yfir að það væri einhver hristingur í þeim, en hann lagaðist þannig að ég hélt ég væri bara góð. Perurnar var barasta ekki hægt að skipta um af því að skrúfurnar eru svo ryðgaðar að við náum þeim ekki úr! Fór með bílinn í endurskoðun í dag og það gekk ekkert áfallalaust heldur. Hann var svosem sáttur við stýriliðina, sem er gott, en bremsudiskarnir eru svo til ónýtir og ég verð að skipta, perurnar var hann ekkert sáttur við, enda var ég ekki búin að skipta, en mér til mikillar undrunar og pirrings ákvað þessi eðaleinstaklingur að finna nýjan galla við bílinn...stýrið er víst ekki nógu fast fyrir hans smekk...en það var ekkert stýrið sem átti að skoða, hann átti bara að skoða þessa punkta sem var fundið að síðast!!!  Og málið með stýrið er að það hefur alltaf verið þannig að ef maður heldur í það og rykkir fram og tilbaka þá er það pínulítið laust, alveg pínkupons, en það er ekkert sem maður finnur fyrir þegar maður er að keyra, what so ever!! Og það hefur alltaf verið svona en aldrei sett út á það í skoðun áður!!! Og fyrir utan allt þetta var ég að frétta í gær að maður MÁ ekki vera menntaður bifvélavirki til að fá vinnu á skoðunarstöð í Svíþjóð, maður fær bara 2 vikna námskeið hjá þeim, þannig að hvað veit hann svo sem um hvernig stýrið á að vera??? Þetta er svo endalaust hryllilega pirrandi að það sýður á mér!!! 

Varð bara að koma þessu frá mér, dagurinn á morgun verður örugglega betri, og hey, ég fékk alveg heila viku til að laga þetta allt saman 

Það er orðið svo langt síðan ég skrifaði hérna síðast að ég var búin að gleyma bæði notandanafni og passwordi og þurfti að senda beiðni um að minna mig á bæði, það er alveg ansi langt frí finnst mér!!! Elsku stórasystir mín er svona annað slagið að senda frá sér færslur og þá fór mig allt í einu að langa til að vera með :)

Mér telst svo til að það séu komin rúm 4 ár síðan síðast, en ég ætla nú ekki að fara að þreyta ykkur hérna með einhverri uppptalningu á hvað er búið að gerast í mínu lífi þessi ár, en ég skal alveg gefa smá update af stöðunni í dag. 

Í dag semsagt þá erum við Arnar búin að vera gift í nærri 3 ár, búum í húsi á lítilli eyju í næst stærsta stöðuvatni Svíþjóðar með 3 yngstu dömunum, hundi, kanínu, fugli og fullt af köttum. Við erum með bílskúr og risastóran garð með jarðarberjum, kirsuberjum, kryddjurtum, rabarbara og brómberjarunna. Ég er komin með bílpróf og eigum við bæði bíl. Við erum bæði að vinna, hann sem yfirmaður í unglingavinnu bæjarins, ég á elliheimili. Ég er líka í skóla, alveg að verða búin með menntaskólann og er líka að taka aukaeiningar sem þarf til að komast í það nám í háskólanum sem ég vil, sem er lífeindafræðingur. Ég er búin með menntaskólann og aukaeiningarnar í desember í ár og haustið 2018 reikna ég með að byrja í háskólanum, loksins!!! Becca mín er flutt að heiman, býr sjálf í íbúð í Jönköping og líkar vel, hún er að standa sig eins og hetja í skólanum og er líka komin með sumarvinnu, mamma hennar er nú alveg slatta stolt af henni!!! 
Nathalie Erna er að verða 13 ára í vetur og er orðin algjör gelgja, Nína Lára er 9 ára og algjör pæja og Lára Esteri er bara eins og hún hefur alltaf verið, algjör spekingur sem er endalaust að pæla í hlutunum, Nietchse hefði ekki komist með tærnar þar sem hún hefur hælana. 

Lífið hérna gengur bara upp og niður eins og hjá öllum öðrum, aðallega erum við bara að bíða eftir að veðrið hérna hætti að vera svona íslenskt og vorið verði meira stöðugt svo ég geti farið út í garð og klárað að hreinsa illgresið úr öllum beðunum, ég nenni nebblega ekki að gera það í kulda og vindi. Enda þarf ég líka að kaupa mér nýja handska fyrir garðvinnuna, það er minna gaman þegar brenninetlurnar brenna mann gegnum handskana :P

Eeeeen þetta er nóg í bili, það situr lítill andvaka spekingur hinum megin við eldhúsborðið og bíður eftir að aðdáendaklúbburinn(ég) veit henni athygli :D

Jóka over and out

...is not what I will be doing, en á morgun rætist enn einn draumur...ég er að fara á Judas Priest tónleika annað kvöld!!! AAAAAAAlveg alein!!!! By myself!!! All alone!!! Just me and nobody else!!!! Fer til Linköping á morgun, fer á tónleikana og gisti...já GISTI hjá Jojo!!! EIN!!! Og hver er að gera þennan draum framkvæmanlegan fyrir mig ef ekki elsku maðurinn minn

Oh þetta verður FRÁBÆRT!!! Hef hingað til séð Kim Larsen, Tina Turner og Deep Purple live...og get semsagt bráðum bætt þessum meisturum við...LEGENDS!!!! Spennan er gífurleg!!! :)

Anyway, þarf að fara að skola litinn úr hárinu...must look nice tomorrow hahaha 

 Have a nice one

Ég las á heimasíðu SMHI, sænsku veðurstofunnar, að by definition væri komið vor í allavega hálfu landinu, syðri helmingnum...langar þá að fá útskýringu á snjóbylnum sem brast hérna á í gær, Icelandic style, svo hrikalegum að maður sá, samkvæmt kunningja mínum, vart bílinn fyrir framan sig... Þetta stóð ekki lengi yfir en samt...
Svo væri ég þá líka til í að fá útskýringu á skítakuldanum sem er úti í dag!!!

Ég er að vísu orðin það sænsk að ég er í kuldaúlpu þangað til hitinn er kominn upp í minst 10 gráður, þá fer ég kanski að hugleiða að renna niður rennilásnum og skilja trefilinn eftir heima, þannig að þegar mér finnst vera skítakuldi úti, þá fer maðurinn minn út í ermalausum bol og stuttbuxum... Hlýtur að vera skoplegt að sjá okkur hjónaleysurnar á vappi, annað í gammosíum undir gallabuxunum, kuldaskóm, þykkri peysu, trefli og kuldajakka og hitt í stuttbuxum og ermalausu...kannski í mesta lagi í þunnum leðurjakka yfir En ég er alveg búin að læra það að ef hann segir að það sé fínasta veður, þá hendi ég mér ofan í skúffu og leita að vettlingunum

Í gær olli yndislegi unglingurinn minn hláturskasti hjá mér sem var svo svaðalegt að ég var komin í gólfið í hláturskrampakasti Þetta byrjaði með að það kemur sms í númer sem hún hefur verið að nota, en er ekki með lengur, svohljóðandi: "Hvar ertu, við byrjuðum fyrir löngu síðan"
Þá rann að sjálfsögðu að mér sá grunur að hún væri ekki alveg að standa sig með að mæta í tíma í skólanum, en vitandi það að það er slökkt á símanum hennar þegar á skóla stendur hugsaði ég með mér að ég næ í skottið á henni seinna í um daginn til að fá útskýringu.
Þegar klukkan er orðin það mikið að mér finnst hún ætti að vera komin heim hringi ég í dömuna. Hún svarar hálfhvíslandi að hún sé á Drama Club (sem ég var búin að steingleyma), að já hún hafi komið of seint, en hún ætli að útskýra það eftir DC. So far so good...
Þegar ég er á leið með næst yngstu til læknis hringir daman aftur og segist hafa komið of seint af því að hún hafi verið niðri á bryggju þegar þau voru með útileikfimi, og dottið í vattnið!!! Og nú sé hún á leið heim, í bíl með fyrrverandi kærustu pabba síns en þær hafi lent í árekstri, ekkert alvarlegt, en þurfi samt að bíða eftir lögreglunni...
Ég hafði náttúrulega engan tíma til að tala við barnið þá, enda á leið til læknis eins og áður sagði, en ég verð að viðurkenna að mig fýsti að vita meira um þetta...
Nú jæja, til læknis með litlu skvísuna, til að fá að vita að það væri bara ekkert að henni...sem er gott!
Þegar ég loks kem heim sest ég með stóru dömunni og á nú að fá þessa útskýringu...þá var þetta þannig að vinkona hennar sagði að maður gæti staðið á svona björgunarhring án þess að hann sykki...OG HÚN TRÚÐI ÞESSU!!!!!
Hún var svo innilega sæt þegar hún var að segja mér frá þessu, og hún var svo innilega meðvituð um hversu heimskulegt þetta hljómaði að það var alveg yndislegt...og góða mamman ég gjörsamlega lyppaðist niður á gólf af hlátri, ég náði varla andanum hahahahaha

Gott að ekki fór illa og ég held/vona að hún hafi lært eitthvað af þessu öllu saman, að minsta kosti hefur hún lært að það er kallt að vera rennandi blautur í mars

En nóg um það, have a nice day, ég ætla að eyða deginum í lærdóm, foreldraviðtal og balett